Een tijdje geleden gaf ik een presentatie, over ondernemen natuurlijk.
Hoe bouw je je onderneming op een stevig fundament en wat zijn effectieve strategieën voor meer klanten en meer omzet?
Op een bepaald moment zei één van de aanwezigen: ‘Ja maar Ann, het is toch ook geluk hebben hè.’
Mijn eerste gedachte was: néén, ondernemen is géén kwestie van geluk.
Maar bij nader inzien zijn er wél aspecten waarvan ik denk: ja, dit is geluk hebben.
Ik heb het geluk:
- Dat ik intelligent ben en dus snel leer. Als het gaat om het coachingsvak maar natuurlijk ook alles wat met het ondernemen te maken heeft, en dat kan gaan van de technische aspecten (hoe werkt een webinarsysteem enzo) tot leren verkopen.
- Ik heb ook het geluk dat ik psychisch en fysiek gezond ben. (een beetje nuance is op zijn plek, want tot anderhalf jaar geleden had ik heel veel migraine (op den duur chronische migraine) en van de medicatie werd ik enorm suf en traag maar soit geen ziekte waar je niet mee kan werken)
Maar de rest, neen, dat is geen geluk hebben.
Het is géén geluk hebben dat:
- Ik in 2010 met een nieuwsbrief begonnen ben, eerst nog heel onregelmatig, vanaf 2016 om de 2 weken en vanaf 2017 elke week en dit nog steeds ELKE WEEK doe. No matter what.
- Ik de eerste jaren van mijn bedrijf bereid was mijn volledige spaargeld op te eten.
- Ik dat spaargeld had omdat ik de jaren tevoren weinig geld uitgaf.
- Ik de voorbije 2 jaar elke donderdag om 5u20 opstond om te gaan netwerken.
- Ik de voorbije 5 jaar continu geïnvesteerd heb in in totaal 4 ondernemerscoaches (en dat zal toch om minstens 40.000 euro gaan ondertussen).
- Ik zoveel neens heb gekregen van potentiële klanten de aflopen jaren en toch steeds bleef doorgaan.
- Ik sinds 2016 elke maand mijn assistente Liesbeth betaal zodat ik me kan bezig houden met de taken die me het beste liggen maar ook zodat ik wel aan de gang móét blijven.
- Ik het eerste jaar 1500 euro omzet draaide en toch bleef doorgaan.
- Ik de eerste 7 jaar van mijn onderneming niet op vakantie ben gegaan en toch bleef doorzetten.
- Ik sinds 2013 investeer in de huur van een kantoor waardoor ik mezelf en mijn bedrijf nog serieuzer moest nemen.
- Ik ondanks mijn enorme risico-aversie ben blijven investeren in mijn bedrijf (ondanks de daarbij horende slapeloze nachten af en toe).
- Ik de eerste jaren wegvluchtte op netwerkbijeenkomsten en mezelf geleerd heb om dit te doen én leuk te vinden.
- Ik er door mijn introversie bewust voor moet kiezen om bijna niet buiten te komen in het weekend om te compenseren voor de drukke week.
- Ik ben blijven volhouden toen mijn bedrijf al een aantal jaar lang rond de 25.000 euro omzet draaide, een omzet waar je niet mee failliet gaat maar zeker niks mee kan opbouwen.
- Ik ervoor koos om níét terug naar de gouden kooi van de farmaceutische industrie te gaan hoewel dit op bepaalde momenten héél erg aanlokkelijk was.
- Ik echt ben gaan leren hoe marketing en verkopen werken hoewel ik initieel een enorme hekel had aan marketing en verkopen.
- Ik me ben gaan verdiepen in de cijfers van mijn bedrijf hoewel ik doodsbang werd (en nog altijd een beetje spanning voel) als ik mijn PC banking open.
- Ik een zomer 30 neens na elkaar kreeg en ben gaan onderzoeken ‘shit, wat is er aan de hand?’
- Ik bereid was om toch weer omzetdoelen te stellen hoewel dit de eerste jaren van mijn bedrijf totaal niet werkte.
- Ik bereid ben om op een zondag (nu dus :-P ) een nieuwsbrief te schrijven terwijl ik eigenlijk liever Friends seizoen 7 zou verder kijken.
- Ik mijn omzet verleden jaar verdubbeld heb en er dit jaar nog eens bijna zoveel bijdoe.
- Ik mijn angsten voor afwijzing en kritiek onder ogen heb gezien.
- Ik ondanks mijn telefoonangst eind oktober in de app Dailyo een taak ‘telefoneren’ heb aangemaakt en sindsdien al zoveel meer gebeld heb (en echt, bellen stelt niks voor begin ik nu zelfs te denken ;-)).
- Ik twee jaar geleden een aparte rekening ‘huis’ heb aangemaakt en daar elke maand een bedrag ben gaan opstorten wat ik er NOOIT MEER mocht afhalen (tenzij voor dat huis natuurlijk).
- Ik me ben gaan trainen in manieren om niet meer zo overspoeld te worden door mijn emoties maar bij al wat ik voel aanwezig te blijven zonder omver te vallen.
- Ik hulp vraag als ik het zelf niet kan.
- Enzovoort enzoverder.
Het is dus geen kwestie van geluk.Of nog beter zoals Serena Williams het zegt: “Being lucky takes hard work.”
En ja, dat de bal dan eens aan de goeie kant van het net valt, dat gebeurt. Zoals de bal ook eens aan de verkeerde kant valt en je gewoon weer doorgaat met je volgende opslag.
We hebben geen controle over het net en over de zwaartekracht en ook niet of onze potentiële klanten ja zeggen.
Maar wél over onze eigen acties en het leren van nieuwe skills en competenties.
Dat is zelfleiderschap, streven naar 100% verantwoordelijkheid nemen over je acties. Bewust kiezen om iets te doen of iets niet te doen.
Ik heb dit artikel niet geschreven om te stoefen over mezelf maar om jou te confronteren met de gevolgen van je keuzes.
Ik beweer niet dat iedereen moet doen wat ik doe en dat je dezelfde opofferingen moet maken (hoewel ik het zelf niet als opofferingen zie, eerder gewoon als gevolgen van mijn bewuste keuzes, zoals een topsporter ervoor kiest om gezond te eten en op tijd te gaan slapen tijdens het seizoen).
Het gaat ook níét om over je grenzen (laten) gaan.
Het gaat om bewust kiezen wat je wil (voor jezelf én voor de wereld!) en bereid zijn om te doen wat daarvoor nodig is, no matter what.
Wat raakt dit artikel bij jou? Waar laat jij het in je bedrijf of praktijk nog teveel van geluk afhangen en gebruik je smoesjes en excuses?
Mail me gerust, ik lees je reactie heel graag!
Ann
