8 november 2019
Als ik dit schrijf, zit ik in de Kasteelhoeve in Wange. Het is de laatste dag van de schrijfretraite die ik volg bij Joey Brown.
Schrijven naar buiten, is het thema.
Wat heb je te doen in dit leven? Wat is de boodschap die door jou naar buiten wil stromen?
Het klinkt heel zweverig en toch is het dat niet.
Het is wat ik je innerlijke drive noem, je innerlijke must, datgene wat jou in je bedrijf aan de gang houdt, ook als het moeilijker wordt.
Ook als je bang wordt.
Ook als je denkt ‘dit kan ik niet’.
De taal van het universum is actie gestuurd door intuïtie.
Dat schreef ik één van de voorbije dagen.
Actie.
Intuïtie.
En die twee aan elkaar gekoppeld.
Het universum zit te wachten op jouw acties zodat het kan antwoorden. Het wil niet líéver dan antwoorden.
Zo kocht ik de voorbije week een huis. Een mooi voorbeeld van actie gestuurd door intuïtie.
Een ex-klasgenootje deelde op dinsdagavond de link naar een huis op Facebook.
Ik klikte op de link (actie!) en voelde meteen ‘dit huis móéten we gaan bezichtigen (intuïtie).
Ik zei tegen Tomas: ‘Bel naar de makelaar, we moeten naar dit huis gaan kijken!’ (actie!)
(Ja, ik werk nog altijd aan mijn telefoonangst maar in dit geval moest het zo zijn, lees verder)
De bezichtiging werd gepland voor zaterdag.
Op woensdag voelde ik ‘ik moet vanavond naar het huis’ (intuïtie).
Om de buurt te verkennen, zei mijn ratio. Om iets in gang te kunnen zetten, zei mijn intuïtie.
Ik was heel moe die avond maar er was geen twijfel, ik moest naar het huis.
Dus dochter en ik op weg. (actie!)
We zagen het huis en het voelde ook al helemaal als ‘kijk, daar is ons huis!’
We wandelden voorbij het huis en er stond iemand voor het raam. Die iemand zwaaide.
Ik zwaaide terug (actie!) en voelde ‘ok, dit is wat er moest gebeuren’ (intuïtie).
De eigenares van het huis deed de deur open en we maakten kennis met elkaar. (Randweetje: zij had gezwaaid omdat ze dacht dat mijn dochter iemand was die ze kende)
Op donderdag belde de makelaar: ‘Kunnen jullie nu al komen, in plaats van zaterdag?’
Er was plek vrijgekomen in zijn agenda en na overleg tussen de eigenares (die mij sympathiek vond) en diegene op het makelaarskantoor die Tomas aan de lijn had gehad (en die hém sympathiek vond), hadden ze beslist: we vragen die mensen.
Dus wij in de auto. Ik had ’s ochtends overlegd met Wim van de bank en ik wist welk bod ik kon doen. (actie!)
Ik voelde ‘we gaan een huis kopen.”
Het huis voelde al echt als ons huis. Het was heel vertrouwd om in rond te wandelen. We hadden op voorhand al de kamers verdeeld. Dus deed ik een bod en 5 minuten later had ik een huis.
Zo makkelijk kan het dus gaan!
Maar: je moet wél buitenkomen.
Je moet wél in actie komen.
Als jij de dingen niet in gang zet, zal er niks gebeuren.
En ja, ik vind dit ook allemaal ZO ZWEVERIG. En ik bén juist niet van het zweverige. Ik ben van het concrete, het doen, het verstand.
Alleen kan ik dus niet anders dan constateren dat het werkt.
En zo is dat ook in je bedrijf. Als jij werkt vanuit het verschil dat je wil maken in de wereld én je leert hoe ondernemen werkt én je gaat in actie, dan is het enkel een kwestie van tijd voor het universum antwoordt.
Alleen: we stoppen veel te snel met acties.
Of: we durven zelfs niet in actie komen.
Of: we doen acties die niet kloppen (omdat ze veiliger voelen bijvoorbeeld).
Vandaar deze vragen voor jou:
Durf je te verlangen?
Durf jij te voelen ‘ja, er wil iets door mij naar buiten stromen, ik heb een verschil te maken met mijn bedrijf’ in plaats van te denken ‘wie ben ik’, ‘ik kan dit niet’, ‘het is veel te groot’, ‘ik heb niet genoeg ervaring’, ‘er zijn teveel concurrenten’.
Durf jij volop JA te zeggen tegen je bedrijf en vanuit die inspiratie acties doen?
Dan kan het universum antwoorden en kan je bedrijf groeien.
En oh ja, voor alle duidelijkheid: ik heb het níét over je wens uitspreken en zitten wachten.
Ik heb het niet over verlangen dat er morgen uit het niets 10 klanten aan je deur staan.
Ik heb het niet over 10.000 euro die opeens als bij wonder op je rekening staan.
Ik heb het niet over een rode porsche die in de garage op jou staat te wachten.
Ik heb het over durven voelen wat je in de wereld wil zetten én daarvoor gerichte actie nemen. Actie die eng is, maar waarvan je voelt ‘dit klopt’.
Wat raakt dit artikel bij jou? Heb je al ervaren dat het zo werkt, of zeg je “Ann, dat is allemaal bullshit wat je nu schrijft”?
Durf jij te geloven dat je bedrijf kan groeien? Of blokkeer je jezelf daarin?
Ik lees het graag!
Ann
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief
x